Ruim honderdnegentig jaar geleden werd de basis gelegd voor het huidige Schräder Mode waar inmiddels al weer de vijfde generatie uit de Schräder familie werkzaam is. Al deze jaren is het goede van Schräder behouden en versterkt. Persoonlijk en vakkundig advies, service, en een goede sfeer blijven de pijlers onder Schräder.
Vijf generaties mode detailhandel: dat is Schräder mode ten voete uit. Op de kop af honderdzesenzeventig jaar geleden opent Johannes Schräder aan de Stroomarkt in Deventer een kleine manufacturenwinkel, die kan worden beschouwd als het begin van het huidige Schräder mode. In 2010 werd een nieuw pand betrokken aan de Lange Bisschopsstraat nummer 1 in Deventer. Een plek met veel historie en een roemrijk verleden.
1805
Jan Willem Schräder opent een manufacturenwinkel aan de Stroomarkt in Deventer.
1829
De zoons Bernhard (19), Johannes (16), Euphemia (21) en Maria (6) vestigen zich aan de Stroomarkt dat voornamelijk dienst doet als stoffen magazijn. De geweven linnen stoffen werden o.a. op de markt in Deventer verhandeld.
1834
Schräder krijgt een vergunning tot verkoop vanuit een woonhuis: het begin van de winkel is een feit.
1838
Jan Willem doet de winkel over aan Johannes die al gauw uit zijn jasje groeit en een pand betrekt op de hoek Engestraat – Stroomarkt: het pand waar de winkel tot 2010 gevestigd zal zijn.
1881
Toen Johannes Schräder in 1881 overleed werkte zijn zoon Fransiscus al zeker 10 jaar in de zaak. Als gevolg van de industriële revolutie deed de machinaal gemaakte kleding haar intrede. Frans breidt de collectie dan ook uit met voornamelijk mantels.
1919
Bij de Kamer van Koophandel staat Schräder dan ook ingeschreven als handel in manufacturen en damesconfectie.
1936
Zoon Bernhard kiest ervoor om de manufacturen afdeling op te heffen en zich te concentreren op damesmode. Tijdens de oorlog moesten de Schräders de broekriem flink aanhalen. Kleding was op de bon en voor mode was weinig tot geen interesse. Na de oorlog pakte Bernhard met een legen en zwaar beschadigde winkel de draad weer op. Zijn zoons Ben en Charles bliezen de zaak in de jaren 50 nieuw leven in.
1958
Het koophandels register vermeldt dat Schräder tevens de kleinhandel in bontkleding, bontartikelen en dameshoeden uitoefent. Charles opent in Nijmegen met succes een eigen modezaak. Ben gaat in de Engestraat verder onder de naam Modehuis Schräder. Aan de winkel werd een bruidsafdeling en een eigen atelier toegevoegd. En er wordt een filiaal in Zutphen geopend.
1978
Het pand ondergaat een grondige verbouwing. Schräder concentreert zich steeds meer op de verkoop van betere, exclusieve merken, verbonden aan een goed verkoopadvies.
1993
Wederom nemen twee zoons het stokje over van een eerdere generatie. Dit keer nemen Ben jr en Frans Schräder de leiding over van de vestiging in Deventer. De vestiging in Zutphen wordt overgedragen aan Paul Hogema, die sinds de jaren ’70 de rechter hand was van Ben sr. Ben jr. heeft inmiddels een andere functie buiten de modebranche aanvaard en Frans zwaait sindsdien de scepter over dit bekende modehuis in Deventer.De fundamenten van het pand dateren uit de dertiende eeuw, maar het meest bekend is dat de huizen waarin Schräder nu gevestigd is, behoorden tot een kanunnikwoning die in de laat zestiende eeuw bekend stond als het ‘Deken Doijshuis’. Het hoekpand huisveste eerst een boekdrukker (1644), toen werd het verkocht aan een meester smid, deed het dienst als paardenstal, koekbakkerij en slijterij. Na de tweede wereldoorlog kwam er een woninginrichtingswinkel in, maar rond 1968 verkeerde het pand in dusdanig slechte staat dat de gemeente Deventer het heeft opgekocht en gesloopt. De meeste inwoners van Deventer kennen het dan ook als een ‘rotte kies’ in het straatbeeld van Deventer. Een eeuwig met dranghekken afgezette plek, met een gevel die door een ijzeren constructie gestut werd. Het Schräder team is dan ook bijzonder trots op het nieuwe pand. “Het is een aanwinst voor de Deventer binnenstad” verteld Frans. “We hebben ervoor gekozen om zo veel mogelijk van de oude muren en verflagen in tact te laten. Dit zorgt in de nieuwe winkel voor een robuuste uitstraling. De muren vertellen hier letterlijk hun eigen verhaal. Oude bakstenen en gestucte muren worden gecombineerd met modern staal en veel glas. Vooral de waanzinnige hoeveelheid ramen, het licht, de inrichting, verlichting etc maakt het tot een prettige werkplek voor het Schräder Team, dat altijd klaar staat met goede stylingadviezen en een kopje koffie.”
Historie van het pand (bevindingen van Stichting Oud Deventer)
In 1591 werd Deventer door Prins Maurits na een beleg van 5 dagen op de Spanjaarden veroverd. Eén van de gevolgen was dat Deventer zijn bisschopszetel definitief kwijtraakte. Dat betekende ook het vertrek van de laatste deken van het kapittel van Lebuïnus, Peter Doys. Zijn huis, mooi gelegen op de hoek van de Kleine Poot en de Lange B (waar Schräder nu gevestigd is) viel toe aan de stad. In 1603 werd het voor 50 goudguldens per jaar verhuurd aan de boekhandelaar en drukker Cloppenborch. Een van zijn opvolgers verwierf het pand in eigendom. In 1669 moest drukker Joannes Cost er een hypotheek op nemen. Een eeuw later was het pand generaties lang in het bezit van een familie Kroon, allemaal apothekers. In 1877 kwam er een andere nering in, de koekbakkerij van S.E. Klopman Baerselman. Hij en zijn nazaten produceerden en verkochten daar in De Van Ouds Gekroonde Allemansgading tot circa 1950 Deventer Koek. Daarna ging het bergafwaards met de bewoners en de kwaliteit van het pand, waardoor het in 1969 gesloopt moest worden op last van de gemeente. Totdat Schräder er haar intrek nam in 2010 en er tevens 6 binnenstadswoningen werden gerealiseerd, zou de plek 40 jaar onbebouwd blijven. De topgevel (een oud gotisch bouwwerk en monument) werd uiteindelijk zelfs ondersteund door een ijzeren staketsel. Gesierd door een afbeelding van Leila Khaled, roemrucht strijdster voor de zaak der Palestijnen, die er met kalasjnikov op afgebeeld stond. De afbeelding is er nog steeds, evenals een aantal nestkasten voor de gierzwaluwen die de binnenstad bewonen. En… Schräder houdt de koekbakkerstraditie van het pand in ere, door nog steeds een stuk Deventer Koek te serveren bij de koffie.